Hosseini K.- "Chłopiec z latawcem"

Chłopiec z latawcem

Chłopiec z latawcem Khaleda Hosseiniego to pełna emocji historia życia i przyjaźni Amira i Hassana – afgańskich chłopców, którzy w pewnym momencie zostają rozdzieleni na zawsze. Opowieść o trudnych relacjach rodzinnych, nadziei, pragnieniu akceptacji, trudnej do wybaczenia zdradzie, odkupieniu win i miłości. Autor przedstawił losy bohaterów na tle przemian jakie przechodzi Afganistan, pokazując wyniszczony kraj, niegdyś piękny, wolny i dumny.

Amir jest dwunastoletnim inteligentnym chłopcem pochodzącym z bogatej pasztuńskiej rodziny. Hassan – jego towarzysz zabaw, to syn służącego, ślepo oddany, wierny przyjaciel Amira. Ten zaś, mimo że przyjaźni się z młodym służącym, ma świadomość wyższości swego pochodzenia nad ubogim Hazarą, co wykorzystuje niejednokrotnie aby zakpić z kolegi. Bywa zazdrosny o Hassana i sympatię, jaką okazuje mu ojciec Amira, zdając sobie sprawę, że sam nie spełnia oczekiwań ojca i nie jest takim synem, z którego mógłby być dumny. Całą nadzieję na poprawę stosunków z ojcem i zyskanie jego uznania pokłada w organizowanych jak co roku zawodach puszczania latawców. Jeśli Amir wygra, ojciec na pewno będzie z niego dumny i wreszcie nie będzie musiał się go wstydzić. A że wyra, jest prawie pewne, bowiem do rywalizacji u jego boku stanie niezawodny Hassan – najlepszy „łapacz” latawców. Wspomniane zawody latawców rzeczywiście staną się przełomowym momentem w życiu obu chłopców, rzutującym nie tylko na ich dalsze stosunki, ale także na późniejsze losy obu, dorosłych już bohaterów. Za zwycięstwo w konkursie przyjdzie im zapłacić wysoką cenę.

Wkrótce Amir wyjeżdża do Ameryki i chłopcy zostają rozdzieleni. Losy bohaterów potoczą się teraz dwoma oddzielnymi torami i nigdy już nie będzie dane im się spotkać. Jednak ani upływ czasu, ani też rozłąka nie zacierają dręczących Amira wspomnień. Cały czas towarzyszy mu poczucie wstydu i winy z powodu zdrady jakiej dopuścił się wobec oddanego Hassana. „Nieprawdą jest to, co mówią o przeszłości – że czas leczy wszystkie rany. Nie leczy – rozdrapuje” – to zdanie najlepiej oddaje istotę cierpień i udręki jaka towarzyszy Amirowi w trakcie pobytu w Ameryce. Swoje rany rozdrapuje sam bohater mając w pamięci bezgraniczną ufność przyjaciela z dzieciństwa, jego oddanie i poświecenie w imię przyjaźni. To poczucie winy przyczynia się do decyzji Amira o powrocie po latach do Afganistanu. Po przybyciu do kraju główny bohater próbuje odkupić swoje młodzieńcze przewinienia i błędy ratując syna dawnego przyjaciela.

Lektura warta polecenia nie tylko ze względu na zajmującą, głęboką i poruszającą opowieść o trudnej przyjaźni, zdradzie i próbie odkupienia win, ale też ze względu na umiejscowienie akcji na tle obyczajowym i historycznym Afganistanu. Autor losy bohaterów wkomponował w tło przemian polityczno - społecznych, zestawiając piękno Kabulu przed rządami talibów z okrutną współczesną codziennością – zawalonymi budynkami, lejami po bombach, terrorem i egzekucjami. Hosseini stworzył powieść wciągającą i wzruszającą. Na długo zapada w pamięć mocna dawka wielu różnych wrażeń i emocji pozytywnych jak i negatywnych. Historia, w której żadna z postaci nie jest szablonowa – każda została skonstruowana z wielkim wyczuciem, dzięki czemu staje się prawdziwa i tak ludzka, że czytelnik ma wrażenie, iż zna wszystkich bohaterów osobiście. Polecam gorąco.

Opracował: MK