Studnia życzeń - David Baldacci
Studnia życzeń to urzekająca opowieść o
tym co w życiu najważniejsze. Powieść często porównywana przez czytelników do „Zabić
drozda” Harper Lee przez podobną tematykę i przesłanie, że dzieci
niejednokrotnie są mądrzejsze od dorosłych. Podobieństwo nie sprowadza się
jedynie do bohaterów, którymi Baldacci uczynił kilkoro dzieci, ale też miejscem
akcji, którym jest surowa górska wioska, gdzie bieg życia wyznacza przyroda i
ciężka praca.
Historię
12-letniej Lou i 7-letniego Oza rozpoczyna autor od tragicznego momentu w życiu
rodzeństwa. Dzieci wracają wraz z rodzicami z pikniku, gdy ulegają wypadkowi
drogowemu, w wyniku którego ich ojciec ginie, a matka staje się - fizycznie i
psychicznie - kaleką. Dla młodych bohaterów jest to moment, który całkowicie
zmienia ich życie – zaistniała sytuacja zmusza ich do przeprowadzki z Nowego
Jorku na podupadłą farmę w Wirginii, gdzie otrzymują schronienie (wraz z chorą
matką) u swojej prababki Louisy Mae. Daleko od wielkomiejskiej cywilizacji
rodzeństwo poznaje takie wartości jak przyjaźń, lojalność, miłość i odkupienie.
Mimo codziennej bardzo ciężkiej pracy, przynoszącej tylko zmęczenie i bardzo
marne plony, dzieci potrafią cieszyć się małymi przyjemnościami, docenić dary
natury, uczą się szacunku i pokory wobec sił przyrody.
Tytułowa
studnia życzeń to niewielki wykop na polanie, którego magiczna moc polega na
spełnianiu marzeń. Aby życzenie się spełniło, trzeba jednak oddać studni to, co
dla proszącego najcenniejsze... Kiedy dzieci dowiadują się o jej istnieniu,
budzi się w nich nowa nadzieja, przecząca wszelkiemu rozsądkowi. I chociaż ich
marzenia wydają się nierealne do spełnienia, z czego same zdają sobie sprawę –
to jednak raz zapalona iskierka nadziei nie pozwala im całkowicie zwątpić.
Ciekawą postacią jest główna bohaterka – 12-letnia dziewczynka o wielkiej sile
woli, zdecydowaniu i nieugiętości, mimo młodego wieku mądra i dojrzała jak
niewielu dorosłych.
Piękna i
ciepła opowieść o sile miłości, przyjaźni, o traceniu tego co dla nas bardzo
ważne, o pokorze, ciężkiej pracy i walce z własnymi słabościami. To prosta, ale
jednocześnie wzruszająca historia o tyle niełatwym, co przepełnionym głębią
życiu, o traceniu bliskich i odkupieniu udzielonym najbliższym. Warto sięgnąć
po tę książkę aby przypomnieć sobie o najwyższych wartościach, tak często już
zapomnianych w życiowym pędzie. Godna polecenia nie tylko tym, którzy
zapomnieli, że wiara czyni cuda.
MK
