„Jedno złudzenie” Gabriela Gargaś

 
Gabriela Gargaś to jedna z najbardziej popularnych autorek powieści obyczajowych.

W swoim dorobku literackim posiada blisko 60 książek, przeznaczonych nie tylko dla dorosłych, ale także dla najmłodszych czytelników. W środowisku pisarskim mówi się o Gargaś jako o życiowej optymistce, chadzającej własnymi ścieżkami, niepoprawnej indywidualistce. Jako motto życiowe uznaję płętę „Sztuką życia jest umieć cieszyć się małym szczęściem”. Umiejętność cieszenia się z małych rzeczy to ważna część szczęśliwego życia. Gargaś swoją popularność zyskała dzięki kobiecym powieścią tj. „Jutra może nie być”, „Taka jak Ty”, „Minione chwilę” czy „Trudna miłość”. W każdej powieści poruszona jest nowa historia, która zawsze odnosi się do relacji międzyludzkich. Przesłanie książek jest na tyle uniwersalne, że każdy może się spróbować wczuć w losy bohatera. Czytając książki autorki, nie tylko możemy się wyciszyć, zrelaksować, ale i zrozumieć niektóre trudne niekiedy sytuacje.

W powieści „Jedno złudzenie” poznajemy kilku bohaterów, których losy splatają się ze sobą.

Ewa – nauczycielka w prywatnej szkole, jest też samotna matką 19 -letniego Damiana. W pewnym momencie w jej życiu pojawia się ponownie Maks, młodzieńcza miłość, która zaowocowała przypadkową ciążą. Życie Ewy wywraca się do góry nogami. W powieści spotykamy także Darię, która po szalonym romansie zostaje brutalnie oszukana i zdradzona, tylko „ucieczka” w wir pracy pomaga jej przetrwać trudne chwilę.

Książka jest niezwykle emocjonująca, chociaż jednak styl pisania autorki sprawia, że czytając książkę „połyka” się kolejne strony. Niesamowita lekkość „pióra” autorki, sprawia, że mimo trudnych tematów książki nie można odłożyć na później.

„Jedno złudzenie” to piękna historia o przyjaźni, miłości, stracie, zdradzie, samotnym rodzicielstwie i trudnym czasie dorastania. 

Przedstawiona opowieść skłania do refleksji, że nic nie jest nam dane na zawsze, wszystko ma swój początek i koniec. Czasem musimy się pogodzić z losem i żyć. Chociaż nie jest to łatwe, warto każdego dnia walczyć także o siebie, mimo iż, nie rzadko bywa ciężko, różne przeciwności lodu nas spotykają to warto. Polecam wszystkim, to doskonała lektura na zimowe, długie popołudnia.

E.Ch. 

„Niebieski Ogród” Joanna Tekieli

 To już kolejna pozycja, którą zafascynowała mnie autorka.

 Jedna z najbardziej popularnych, poczytnych polskich autorek powieści obyczajowych.

Jak piszą Tekieli to autorka, która w prosty, a jednocześnie wyrafinowany sposób potrafi wydobyć z życia codziennego magię. W większości powieści akcja umiejscowiona jest w malowniczych miejscowościach, które przenoszą czytelników do serca natury, które niesie ukojenie w trudnych niekiedy chwilach. „Niebieski Ogród” tytuł brzmi intrygująco, niezwykle przyciągająca okładka niczym wyrwana z baśniowego ogrodu zdecydowanie sprawia, że koło powieści nie można przejść obojętnie. “Niebieski ogród” to powieść, która odciska piętno w serach czytelników. Zdecydowanie składania do refleksji nad stosunkami międzyludzkimi. Czytając możemy się na chwile zatrzymać, a także zainspirować, bowiem to historia z życia wzięta. Przemierzając kolejne strony dosłownie „wsiąkamy” jak gąbka wody, w historie przedstawionych bohaterów. Akcja rozgrywa się w małym miasteczku, gdzie wydawać by się mogło, że świat stoi w miejscu. 

Życie płynie spokojnie, wszyscy się znają, panują przyjacielskie stosunki. Sytuacja diametralnie się zmienia, kiedy odchodzi najstarszy mieszkaniec miejscowości. Jakie tajemnice ukrywane były przez mężczyznę? Jakie sekrety uda się odkryć w tytułowym ogrodzie? Czy zostały one rozwiązane? Jeszcze przed odejściem do wieczności Feliks Starzecki, uznawany był za człowieka dziwnego, omijano go z daleka. Swoim zachowaniem także nie przyciągał do siebie ludzi. Żył w samotności, w swoim tajemniczym domu z ogrodem. Okazuje się, że skrywał tajemnice, która okazała się niesamowicie zaskakująca dla wszystkich, pełna emocji. Stała się powodem, aby zagłębić się w przeszłości, wielka miłość, która wzbudziła się między staruszkiem, a Dorotą. Jaka była dalsza historia?

Polecam książkę wszystkim, to idealna propozycja na zimowe, długie wieczory. 

Czytając możemy przenieść się w cudowne, malownicze miejsce, zanurzyć się w ciepłej, intrygującej historii o miłości dwojga osób.Książka pozostawia nadzieję na lepsze jutro.

E. CH.